Müminin kâfiri sevmesi üç dürlü olur. Birincisi, onun küfrünü beğenir. Bunun için sever. Bu muhabbet yasaktır. Çünkü, onun dîninden râzı olmuştur. Küfrü beğenen kâfir olur. Böyle muhabbet, imanı giderir. İkincisi, herkesle iyi geçinmek için, kâfire dost görünmektir. Bu yasak değildir.

Üçüncüsü, ikisi ortasıdır. Onlara meyl eder, yardım eder. Dîninin bâtıl olduğunu bilerek, akrabâlık, iş arkadaşlığı sebebi ile dostluk yapar. Bu muhabbet küfre sebeb olmaz ise de, câiz değildir. Çünkü bu muhabbet, zamanla dînini beğenmeğe sebep olur.

Müseylemetül-kezzâbın adamları iki sahâbîyi yakaladı. Birisine, “Muhammedin peygamber olduğuna inanıyor musun?” dedi. Evet dedi. “Benim de peygamber olduğuma inanıyor musun?” dedi. Buna da evet dedi. Müseyleme, kendisinin Benî Hanîfe kabîlesine peygamber olduğuna, Muhammed aleyhisselâmın Kureyş kabîlesine peygamber olduğuna inanıyordu. Bunu serbest bırakdı. Diğerini getirdiler. Buna da sordu. Birinci süâle evet, ikincisine, ben sağırım dedi. Bunu öldürdü.

Resûlullah “sallallahü teâlâ aleyhi ve sellem” haber alınca, “İkincisi, imanı üzere şehîd oldu. Birincisi, Allahü teâlânın verdiği izne tâbi’ oldu” buyurdu. Nahl sûresinin 106. cı âyet-i kerîmesi meâlen, “İkrâh ile (korkutularak) kalbi iman ile dolu iken küfür söyleyen af olur” olup, ikrâh olunca, küfre izin vermektedir.

Âl-i İmrân sûresinin 28. ci âyetinde meâlen, “Müminler, müminlerden başka, kâfirleri sevmesinler. Onları seven, Allahü teâlâyı sevmiş olmaz. Zarûret olunca, onlara dostluk göstermek câiz olur” buyuruldu. Tefsîr alimleri bu âyet-i kerîmenin , kâfirleri sevmeği haram etttiğini bildirmişlerdir. Âl-i İmrân sûresinin 118. ci âyet-i kerîmesi meâlen, “Ey müminler! Mümin olmıyan kâfirlerle dost, arkadaş olmayınız!” ve Mücâdele sûresinin 2. ci âyet-i kerîmesi meâlen, “Allahü teâlâya ve âhiret gününe inanan, Allahın ve Resûlünün düşmanlarını sevmez” ve Mâide sûresinin 54. cü âyet-i kerîmesi meâlen, “Ey iman edenler! Yehûdîleri ve Hıristiyanları sevmeyiniz!” ve Mümtehine sûresinin birinci âyeti meâlen, “Ey iman edenler! Benim ve sizin düşmanlarımızı sevmeyiniz” ve Tövbe sûresinin 72. ci âyeti meâlen, “Müminlerin erkekleri ve kadınları birbirlerini severler” buyurulmuştur. Bu âyetler, kâfirleri sevmeği haram etmektedir.